اعتماد به نفس حقيقي و منطقي، ثمرهي پرورش اصولي و تلاش و مراقبت دايمي است. ميل به خودنمايي و جلب موافقت ديگران، خود به خود به تضييع نيروي رواني منتهي ميگردد و اين به نوبه خود موجب كاهش مانيتيسم شخصي ميشود؛ لذا شخص بايد تلاش كند تا نظرش نسبت به خود، مهمتر از قضاوت ديگران باشد تا نيازي به خودنمايي و ابراز وجود در مقابل ديگران نداشته باشد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر