۱۳۸۹ آبان ۲۴, دوشنبه

قرائت نیایش برای صلح از فرانچسکوی قدیس در جلسه افتتاحیه سازمان ملل در سال 1945

خداوندا ! مرا وسیله صلح خویش قرار ده؛

آن جا که کینه است ، باشد که عشــق آورم
آن جا که تقصیر است ، باشد بخشایش آورم
آن جا که تفرقه است، باشد که یگانگی آورم
آن جا که خطاست، باشد که راستی آورم
آن جا که شک است، باشد که ایمان آورم
آن جا که نو میدی است ، باشد که امید آورم
آن جا که ظلمات است، باشد که نور آورم
آن جا که غمناکی است، باشد که شادمانی آورم

خداوندا! باشد که بیشتردر پی تسلی دادن باشم تا تسلی یافتن
در پی فهمیدن باشم تا فهمیده شدن
در پی دوست داشتن و بخشایش باشم چرا که با بخشیدن است که آرامش می گیریم
و با بخشودن است که بخشایش به کف می آوریم
با فراموشی خویشتن است که خویشتن را باز می یابیم
با مردن است که به زندگی بر انگیخته می شویم


هیچ نظری موجود نیست: