خدا یک شیئ نیست . او به عنوان یک شیئ وجود ندارد . هر آنچه نظریه پردازان میگویند بطور قطع اشتباه است . تو نمیتوانی او را بپرستی چون او درون شخص پرستنده است . تو نمی توانی دعا و نیایش کنی چون او از همان جایی که دعا بر میخیزد می آید. تو نمیتوانی او را جستجو کنی چون او درون توست اولین چیزی که باید به خاطر داشت همین است چون با این کار تمام تلاش تو از نظر کیفی تغییر خواهد کرد . بنابر این تو جایی نخواهی رفت و عجله و بی تابی ای وجود نخواهد داشت . بر عکس هر چه بیشتر صبر پیشه کنی ,جستجوی تو آسانتر خواهد بود و هر چه کمتر در جستجوی او باشی , او به تو نزدیک تر خواهد بود. زمانی که تو مطلقا به دنبال او نیستی ,تنها موجود هستی و هیچ حرکتی نداری ,آن زمان او از راه میرسد . این جستجو از لحاظ کیفی تغییر میکند . این جستجو یک بی جستجویی است . هر چه بیشتر به دنبال او باشی بیشتر آنرا از دست خواهی داد . اگر او خیلی دور بود ممکن بود حق با تو باشد و باید او را جستجو میکردی . او اینجاست ,همین اکنون است. در این لحظه است که خدا بر تو وارد میشود چون تو بدون او نمیتوانی باشی . او اقیانوس است و تو ماهی درون آن
(اشو)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر